Rond mijn 16e begon ik geïnteresseerd te raken in astrologie. Linda Goodman, mijn oudere zus had enkele van haar boeken, opent een deur voor mij. Vooral omdat ik vanwege mijn manier van denken in een gevangenisomgeving zit. Mijn emotionele ineenstorting is op zoek naar nieuwe wegen waarmee ik mezelf opnieuw kan opbouwen. Astrologie voorziet in deze behoefte. Mijn intuïtie wordt uitgedaagd, meer nog dan de rationele benadering. Hoewel ik een wiskundige mentale structuur heb en scheikunde en technologie bijna een intrinsieke en instinctieve logica is, is de andere kant, de mens, ook interessant. En in de menselijke benadering heb ik weinig voeding. mijn familie heeft  een medische insteek, een insteek die ik destijds liever mechanisch noemde. Technische logica en menselijke logica zijn voor mij echter twee werelden met hun eigen reflectiesysteem.

Regelmatig werden mijn observaties terzijde geschoven met opmerkingen als “dit is de logica van vrouwen in hun keuken! Er is niets wetenschappelijks of bewezens aan.”

Boos en vernederd door dit soort opmerkingen versterken ze mijn verlangen om te ontdekken.

Astrologie met haar symboliek opent de dimensie van tonen. Een symbool is muziek die zich niet beperkt tot het fysieke. Het is een resonantie. Het is multidimensionaal. Het symbool relateert de echte en tastbare wereld op een andere manier, naar de onzichtbare wereld. Het verbindt atomen van vaste dichtheid met atomen van gas- of vloeistof dichtheid. Het koppelt wetenschap aan virtuositeit. Het is een wereld die ik begrijp.

En toch kan astrologie voorzien zijn van vooroordelen en dogma's. De interpretatie van het astrologische symbool vraagt naar zoekwerk.

Ik moet dan op zoek naar een nieuw woord dat de weerklank van de juiste toon met zich meedraagt. Pluto, een planeet met een onregelmatige baan, beschreven als een transformator die vernietigt en vervolgens weer opbouwt. Deze beeldvorming zint me niet en krijgt pas zijn plaats in mijn referenties als iemand hem op een dag kwalificeert als een zuiveraar. Dan zie ik de aarde die het water zuivert, zodat het water weer leven kan genereren.

De wereld van deze symbolen voegt zich bij de wereld van symbolen van sprookjes die ik tijdens mijn kindertijd las en herlas. Ik heb de sprookjes vervangen door sciencefiction, die ook gevuld is met menselijke symbolen, uit deze tastbare wereld gehaald zodat mensen, hun relaties met andere wezens, zich kunnen manifesteren.

Het  ontdaan van materie en het materiële kunnen samenkomen. Laten we uit de trillingsdimensie van het binaire en het driedimensionale stappen.

We bedenken werelden om de relaties tussen zichtbare en onzichtbare wezens te tonen, die anders niet toegankelijk en integreerbaar zijn. In de gedefinieerde en algemeen aanvaardbare wereld worden bepaalde relaties en spanningen niet gevormd zonder symboliek. De natuurkunde in haar vaste dimensie, de enige aanvaarde, de enige gedeelde, verwijdert zowel de vloeistof die haar eigen weg volgt als de gasvormige, van haar fundamenten.

Dit alles verandert echter geleidelijk. Het idee  wordt tegenwoordig ‘energetisch’ en gaat de vibratie van het kwantum binnen.

Destijds was het kwantum moeilijk te vatten, de vijfde dimensie was helemaal niet fysiek en we moesten er samen in de klas aan werken om enige tastbaarheid te geven aan "vibratie en golven".

Deze zelfde wereld van kwantum is zichtbaar in het sms-bericht dat vanuit Japan naar de conservator van monumenten in Parijs is verzonden, nog voordat de brandweerlieden hem kunnen informeren dat de Notre Dame in brand staat. Wat een meesterlijke symboliek van deze vijfde dimensie!

Elk symbool komt overeen met deze innerlijke muziek die zich probeert te manifesteren in het juiste woord, vrij van vooroordelen en dogma's. Een magie van binnenuit. Hoe we deze innerlijke muziek in de wereld kunnen verankeren, zodat we haar kunnen horen.

Dit is hoe ik astrologie begreep, dit is wat mijn vader ons leerde :

- kijk eens naar deze bloem, is hij niet prachtig?

Wij kijken

- dus welke plant is het?

We weten het niet

- deze bloem is de koolbloem. Kool die we vanmiddag aten. Maar de kool die bloem wordt, is niet langer eetbaar, hij is veranderd. Reden waarom boeren de kool snoeien vóór de bloei  verschijnt.

Dit is de transformatie van onze eeuw die in een paar eenvoudige woorden wordt uitgelegd. Het dogma dat een kool gegeten wordt, is in een eeuw tijd omgevormd tot een kool die gegeten wordt maar die ook ons ​​huis siert.

Door deze woorden krijgen het heilige en het heiligdom vorm in mij. Het heilige en het heiligdom worden materie, het lichaam, de aarde, die de containers zijn van de uitdrukking van emoties, gevoelens en intuïtie. Deze  zijn verbonden met geest en denken. Het is de muziek van het universum die vorm krijgt of soms vervormd wordt.